Opgegroeid met het vergaren en bewaren van dictaten, foto’s, documentatie, brochures, tekeningen en boeken behoor ik tot de generatie weggooiers. We moeten. Onze kantoren puilen uit, onze boekenkasten puilen uit en onze vertraagtechnieken zijn inmiddels sluwer dan de Griekse smoesen. Zo kan het niet langer. Met het nieuws over de zoveelste Europese deadlines-die-verlopen-terwijl-er-niets-gebeurt zitten wij voor de kast en denken: wat moet er uit?door Mieke Bosse
.jpg?1d70e4519b)
We waren erbij! We zagen ze komen: de apparaten. Ooit, voordat ze kwamen, konden wij met het diploma op zak, zo de wereld intrekken met een Rotring pen en een sjabloon. Dat volstond overal, want je kunt er net zo makkelijk in Warschau een Poolse mensa mee inrichten als thuis werken aan een academisch ziekenhuis. Je hebt niet veel nodig: je hersens, je vernuft en een sjabloon om de tekening netjes te letteren. Dat letteren werd als eerste overgenomen door een APPARAAT. Wij hadden een van de eerste in Den Haag, een scriber, zelfs de gestaalde high-tech-kaders uit de Haagse architectenscène kwamen uitgelopen om het te zien: een apparaat dat kon letteren. Het had wel wat voeten in aarde, want je moest je Rotring pen er in schroeven, op de juiste hoogte, instelbaar met een andere schroefdraad. En als de pen het dan deed – meestal, anders moest de schroefprocedure achterste voren uitgevoerd worden, het gewichtje in de pen aangeklopt en montage herhaald worden – kon je op een mini-typmachine de letters invoeren en dan ging het armpje met de pen bewegen en de letters schrijven. MIRAKEL. Er was een houder met cassettes, die onder het tekentafelblad geschroefd moesten worden. Dan zou iedereen een eigen apparaat moeten hebben (onbetaalbaar), dus wij kochten een karretje. Iedereen kon nu de scriber gebruiken. En het zou wat worden met die cassettes, daar zouden allerlei lettertypes en symbolen voor gemaakt worden. Het was gewoon niet bij te benen, die ontwikkeling! Hij staat er nog steeds, het karretje. Met de scriber. De sjablonen zijn er ook nog, van 1:50 tot 1:200, in het karretje. We krijgen het niet voor elkaar, de HighTech weg te kieperen.
de column is hier te vinden