Eerder hebben we in deze kolommen bericht dat timmerindustrie, het Garantie Instituut Woningbouw en de hierin participerende koepels nieuwe garantieafspraken zouden maken. De hoop van GIW en ondergetekende was dat twee van de participerende koepels (Woningborg en SWK) niet langer de ‘Hemlock affaire’ konden misbruiken om donkergroene ramen en deuren te verbieden. Het heeft niet mogen baten, met als gevolg dat we Woningborg maar eens hebben gebeld. Woningborg stelt dat de kwaliteit van het gebruikte hout niet geweldig is, de lijm van de timmerfabrieken soms niet deugt en dat bij de montage fouten en beschadigingen worden gemaakt. En dan nog dat schilderwerk: die moderne watergedragen verf beschermt het hout absoluut onvoldoende. We waren het helemaal eens maar hoe komt het dat we Woningborg niet eerder als voorstander van betere houtsoorten, betere verwerking en betere afwerking tegenkwamen? Door zoiets alledaags te verbieden als donkergroene ramen en deuren wekt Woningborg de schijn zich meer zorgen te maken om de risicoos van de middelmatige aannemer dan de gerechtvaardigde zorg van de consument.
Twee dagen later kregen we een brief met de volgende volzin: “In overleg met de directie van Woningborg BV is er besloten om voor dit plan (<in Den Haag>) éénmalig een uitzondering te maken voor wat betreft de toegepaste RAL-kleuren. Dit neemt niet weg dat bij klachten U door een arbiter van het GIW veroordeeld kunt worden.” Onze dank is groot.
Voor een ander project –in Middelburg– willen we T-vensters toepassen met vast bovenlicht en een draai-valraam eronder met schijnnaald. Zeg maar een hedendaagse versie van het 19e eeuws schuifraam. Eerder hebben we dit al eens toegepast en ook daar moest het raam voldoen aan inbraakwerendheid, politiekeur en het KOMO attest. De onderregel van het bovenlicht moest zo dik moest zijn dat hier 4 rvs schroeven van 40 mm in konden worden gedraaid. We hadden dat niet kunnen weten omdat de receptuur van inbraakwerendheid is voorbehouden aan de timmerfabrieken die de tests hebben gefinancierd. De heer van Droffelaar van SKH zat er toen (eind 2004) bij en keurde het goed zodat KOMO attest en garantie geen probleem waren.
Deze week dus kregen we van datzelfde SKH een briefje met de volgende tekst: “De door u op 31 augustus 2006 gefaxte details van het oud Hollands raam (<in Middelburg>) met aan de bovenzijde een vast raam met daar onder een draaivalraam voldoen niet aan weerstandsklasse 2 inbraakwerendheid volgens NEN 5096. Door SKH is dit detail ook niet eerder toegelaten in het kader van de vertificatieregeling houten gevelelementen en weerstandsklasse 2 inbraakwerendheid volgens NEN 5096.”
U en ik weten niet wat deze hocus-pocus betekent omdat we niet meebetalen aan de inbraakwerendheidstests. U en ik snappen niet dat iets wat begin 2005 mocht nu plotseling niet meer zou mogen. U en ik zijn ook niet gecertificeerd, U en ik horen niet tot die machtige familie die zo goed weet wat een eerlijke timmerman voor ons mag maken. U en ik mogen een marktprijs betalen voor een raam wat we niet willen en dat moet omdat anders de ‘kwaliteit niet kan worden gegarandeerd’. Kartelwaakhond apport!