De vierde haagse Obrechtstraat staat er als nieuw bij: als voormalig ‘Sperrgebiet’ zijn de hier resterende woningen onlangs gesloopt en opnieuw opgebouwd als beneden/bovenwoningen en herenhuizen. Onder de noordelijke straatwand is een ondergrondse parkeergarage aangelegd. De gevels zijn in de oorspronkelijke kleuren en metselverbanden opgetrokken waarbij gekozen is voor de woningtypes die vóór 1940 het beeld van deze straat hebben bepaald. Als spin-off wordt nog onderzocht of het pand op de hoek Conradkade-Groot Hertoginnelaan herbouwd kan worden.
Waar het 4e deel van de haagse Obrechtstraat doodloopt tegen de wederopbouwappartementen van Dudok en Jan Wils is door Ceres/Vestia en Scala een niet mis te verstane keuze gemaakt de vooroorlogse toestand op deze plek in herinnering te brengen. Daarmee markeert de nieuwbouw de slooplijn van de ‘Atlantikwall’ die de bezetter in 1940 hier oprichtte.
In de hongerwinter werd veel vloer- en balkhout uit de ontruimde woningen gesloopt om haagse huizen te verwarmen. Na de oorlog werden woningen provisorisch hersteld, in afwachting van betere tijden.
Aanpakken van het gebied bood de keuze de wederopbouw van Dudok door te zetten of het karakter van Duinoord en Statenkwartier terug te brengen.
Zittende bewoners werden in de gelegenheid gesteld als koper terug te keren. Twee maal twee panden werden als casco gehandhaafd en in het nieuwbouwplan geïntegreerd. Van twee panden zijn de verweerde kalkzandsteengevels hersteld overeenkomstig de nieuwbouwwoningen.
De stallingsgarage heeft 29 parkeerplaatsen. Er zijn 36 voordeuren, van 4 woningen, 17 appartementen en 15 studentenkamers.
Het project werd uitgebreid gedocumenteerd in het spaanse architectuurtijdschrift DPA nummer 6.
Toegankelijkheid.
De in een grijze baksteen gemetselde straatwand bestaat uit herenhuizen met op de kop een groepswoning voor studenten.
de herenhuizen hebben een bordes met voordeur op de beletage met een toegangstrap zoals we dat van amerikaanse films kennen. voor de toegankelijkheid is een tweede toegang op maaiveld aanwezig waarmee je in de huishoudelijke onderverdieping binnenkomt. mocht je slecht ter been zijn dan zul je in je eigen woning een traplift moeten monteren.
De in rode baksteen gemetselde straatwand bestaat uit beneden- en bovenwoningen zoals oorspronkelijk aanwezig. de toegang naar de bovenwoningen gaat middels een open haags portiek zoals dat in 19e eeuws den haag heel veel voorkomt. de plattegrond volgt die typologie: de begane grond woningen met een binnentrap van begane grond naar 1e verdieping worden ontsloten in de voortuinen.
De bovenwoningen op de 2e verdieping worden ontsloten via de open buitentrap waar zich de voordeur bevindt op de 1e etage. wanneer de bewoner slecht ter been is zal deze intern een traplift moeten monteren (want een woning over drie verdiepingen). en natuurlijk zal er dan een traplift op de buitentreden moeten worden aangebracht.
Daarmee voldoen deze woningen aan alle eisen van toegankelijkheid van het bouwbesluit.
Kan het ook anders? Natuurlijk. Maar in dit geval was de uitdaging een straat terug te bouwen die er door oorlogsschade teloor was gegaan. En daarbij stond voorop dat we de bestaande bijzondere woningen met trappen en voortuinen wilden terugbrengen.
Opdrachtgever: Ceres Vestia Den Haag
Konstrukteur: Reijneveld Engineering
Uitvoering: Vink Bouw Nieuwkoop
Ontwerp: Scala 2001 Peter Drijver, Barbara Wieland, Kirsten Wolschrijn
Oplevering: 2008
Toon project op kaart Download PDF
.jpg?19513245e6)
.jpg?9d85dc8d44)
.jpg?613a00dc70)